Przewielebny
Księże Kanoniku, czcigodny Jubilacie.
Obchodzimy dziś 35-tą rocznicę, Twych kapłańskich święceń.
Patrząc wstecz 35 lat dorosłego życia to z jednej strony mgnienie oka, z
drugiej lata mozolnej pracy. Żeby wszystko co się wydarzyło ogarnąć
wspomnieniem trzeba pokusić się o trochę podsumowań. Te lata, to nie
mniej niż 13 tys. Mszy świetych odprawionych za żywych i zmarłych, głównie jako
błagalne, czasem jako dziękczynne. To niepoliczona liczba konsekrowanych hostii
i udzielonych komunii świętych. Jeden Pan Bóg wie ile było, w
skrytości izdebki przemodlonych godzin, absolucji udzielonych w
konfesjonale,w szpitalu, ile chrztów, ile pobłogosławionych par podczas
zaślubin, ile błogosławieństw udzielonych wiernym, ile wiatyków i ile osób
odprowadzonych na wieczny spoczynek. Nim zawitał nam Ksiądz do Włosani była
trudna i odpowiedzialna praca z chorymi w szpitalu. Potem duszpasterzowanie
przez długi czas na nie własnej parafii. Obowiązki kapłańskie to zaledwie część
wysiłków. Tu we Włosani to także praca, za którą Trzeba by Księdza
Kanonika, w historii parafii, nazwać- Eugeniusz Odnowiciel. Właściwie tylko
szczegółowa retrospektywna wystawa fotograficzna mogłaby w pełni oddać wszystko
to co zostało zrobione, a co dziś uważamy za normalność. Nie zawsze tak było,
jak to widzimy teraz. Jak kiedyś w rozmowie ks. Dziekan
z Sieprawia zauważył: „ten Wasz włosański kościół, to była taka
biedna stajenka”.
Po krótce powtórzę główne zmiany bo coraz więcej
jest osób w parafii, które nie pamiętają innego kościoła jak ten, który dziś
widzimy:
* zaczęło się od malowania kościoła,
* potem mieliśmy wymianę nagłośnienia,
byśmy zamiast nabożeństw nie musieli słuchać
radia, które nagle zagłuszało słowa celebransa,
* potem była przebudowa prezbiterium,
* nowy ołtarz główny,
* nowe ławki,
* nowa dzwonnica z okazji fundacji nowego dzwonu,
* nowe ołtarze boczne,
* zmiana systemu ogrzewania,
* wymiana więźby i pokrycie dachu na kościele,
* remont elewacji i ocieplenie kościoła,
* remont odwodnienia wokół kościoła,
* wykonanie chodnika procesyjnego wokół kościoła,
* nowe, o naprawdę pięknym brzmieniu organy,
* ogrodzenie i rozbudowa parafialnego cmentarza,
* budowa groty,
* odnowienie budynku plebanii i zagospodarowanie ogrodu,
* natomiast trudno wyliczyć nowe liturgiczne szaty i utensylia.
Aktywność w ogóle, a tu we Włosani szczególnie
aktywność Twoja, drogi Jubilacie, ma to do siebie, że prowokując mobilizuje
innych. Widząc konsekwentne zmiany, znaleźli się darczyńcy: jedni ufundowali
witraże do okien, drudzy ofiarowali obrazy zdobiące dziś ściany kościoła,
jeszcze inni podarowali sprzęt liturgiczny.
Jak za te lata inicjatywy i dynamizmu w posłudze
krakowskiemu Kościołowi i tutejszej Parafii możemy Księdzu Kanonikowi
podziękować?
Wydaje się, że najlepiej będzie jeżeli przywołamy
pamięć św. Jana Vianneya, szczególnego patrona księży proboszczów, słowami
kilku wezwań z litanii i razem poprosimy o wszelkie możliwe błogosławieństwa i
łaski dla naszego Jubilata, zatem:
Święty Janie Mario Vianneyu,
módl się za Nim.
Św. Janie Vianneyu, pobożny sługo Niepokalanego Serca Maryi,
módl się za Nim.
Św. Janie Vianneyu, pełen czci wobec Najświętszego Sakramentu,
módl się za Nim.
Św. Janie Vianneyu, wierny towarzyszu
chorych,
módl się za Nim.
Św. Janie Vianneyu, który jednałeś wielu grzeszników z Bogiem,
módl się za Nim.
Św. Janie Vianneyu, który utwierdzałeś wielu sprawiedliwych na drodze łaski,
módl się za Nim.
Św. Janie Vianneyu, niebieski patronie proboszczów,
módl się za Nim.
A
na dalsze lata posługiwania Kościołowi, po dawnemu życzymy
Szczęść Boże!
RADA
PARAFIALNA w imieniu PARAFIAN
